อ่านบทกวีด้วยกันสิที่รัก ๓

หวิวแว่วแผ่วเพลงนก

โผผินบินวกระหกเหิร

ร่อนเร่มา ณ ลานกว้างอย่างเพลิดเพลิน

ใดเล่าเขาเชื้อเชิญหรือหลงทาง

โลกอันแสนอบอุ่นอย่างประหลาด

แหวกว่ายวาดเวิ้งฟ้ากว้างกว่ากว้าง

หรือซ่อนเศร้าเหงาล้าด้วยฝ้าฟาง

บางสิ่งอย่างระหว่างนั้นฝันถึงใด

อาจเรา,ผู้ร่วมชะตากรรม

คืนค่ำหลับนอนพักผ่อนไหน

พรุ่งนี้มะรืนนี้ที่จะไป

หมายมุดจุดใหม่ที่ใดกัน