[พุทธสถาน] วัดทุ่งอ้อหลวง

     วัดทุ่งอ้อหลวงสร้างเมื่อ พ.ศ. 2350 ซึ่งเดิมเป็นชุมชนขนาดใหญ่ ต่อมาชาวบ้านเกิดความเดือดร้อน เนื่องจากความความแห้งแล้งกันดาร ทําให้สภาพเศรษฐกิจไม่ดีข้าวยาก หมากแพง ชาวบ้านจึงอพยพไปอยู่อําเภอพร้าว อําเภอฝางและที่อื่นๆ ทําให้เหลืออยู่ไม่กี่ครัวเรือนและกลายเป็นชุมชนขนาดเล็กที่สืบทอดกันมาจนถึงปัจจุบัน

ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น วัดทุ่งอ้อ ดังนั้นตัวพระวิหารของวัดทุ่งอ้อจึงมีขนาดเล็กกว่าวิหารทั่วไป รองรับคนได้ประมาณ 50-60 คน ส่วนองค์พระประธานของวิหารนั้นเป็นศิลปะผสมระหว่างพม่าและล้านนาสันนิษฐานว่าในสมัยโบราณบริเวณแถบนี้ได้มีการสู้รบระหว่างล้านนากับพม่าและพม่าได้ยึดวัดนี้ไว้จึงทําให้วัดมีศิลปะของพม่าผสมอยู่

รอยพระพุทธบาท

วิหารวัดทุ่งอ้อ สร้างด้วยการก่ออิฐถือปูนโครงสร้างหลังคาทําด้วยไม้ ประกอบไม้โดยไม่

ใช้ตะปู และใช้ไม้สักเกือบทั้งหลังสําหรับการก่อสร้าง ซึ่งหาดูได้ยาก วิหารวัดทุ่งอ้อเป็นศิลปะแบบล้านนา มุขด้านหน้ามีหลังคาซ้อนกัน 3 ชั้น ด้านหลังซ้อนกัน 2 ชั้น มุงด้วยกระเบื้องดินขอ ด้านหน้าวิหารมีเสาไม้ แปดเหลี่ยม 2 ต้น รองขื่อที่หัวเสาประดับด้วยกลีบบัว และประดับกระจกจืน (กระจกสีแบบพม่าเป็นกระจกฉาบด้วยเนื้อชิน) หัวแปและท้องแปประดับด้วยลวดลายฉาบปูนปั้นลายเมฆไหล คันทวยเป็นไม้สักฉลุ ส่วนป้านลมฉลุลาย และประดับด้วยกระจกจีน (กรมศิลปากร, 2540)

ส่วนตัววิหารวัดทุ่งอ้อหลวง ไม่ปรากฏแน่ชัดว่าสร้างขึ้นในสมัยใด เป็นวิหารขนาดเล็กสร้างขึ้นตามกำลังแรงงานและทุนทรัพย์ภายในชุมชน บันไดทางขึ้นทําเป็นรูปตัวเหงาเช่นเดียวกับแบบอยางวิหารเวียงกุมกาม วิธีการก่อสร้างใช้เดือยไม้ในการประกอบทั้งหมด ปัจจุบันวิหารได้รับการบูรณะจากกรมศิลปกรที่ 4 ในปี พ.ศ.2539 ได้ อนุมัติเงินจํานวนหนึ่งล้านห้าแสนบาท

ขอขอบคุณข้อมูลวิหารล้านนาในเชียงใหม่,พันธ์ศักดิ์ ภักดี,มหาวิทยาลัยเชียงใหม่