[ข่าวลุงพล] บทบาทของจอมวายร้าย กับนิยายที่แสนจะธรรมดา

 

เรื่อง บทบาทของจอมวายร้าย กับนิยายที่แสนจะธรรมดา

 

 

   หากจะว่ากันตามความรู้สึกแล้ว เรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นมาในชีวิตของคนที่ชื่อไชย์พล ก็เปรียบเสมือนนิยายเรื่องยาวสักเรื่องหนึ่ง ที่ได้สร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับผู้อ่านเป็นจำนวนมิไช่น้อย โดยที่ผู้อ่านต่างก็พร้อมใจกันยอมรับโดยดุษฎีเลยครับว่า มันเป็นนิยายที่มีความหลากหลายทางด้านของอารมณ์ความรู้สึก โดยผู้ที่เขียนบทได้เน้นย้ำบทบาทของตัวละครทุกตัวอย่างถึงแก่น ซึ่งเท่าที่ผมได้เคยอ่านนิยายแนวดราม่ามาตลอดทั้งชีวิต ก็ยังไม่เคยพบว่าจะมีนิยายเรื่องใด ที่จะเขียนบทได้อย่างเข้าถึงอารมณ์และชวนติดตาม จนถึงขนาดที่มีผู้อ่านเป็นจำนวนมากมาย ที่เกิดความเมตตาสงสารในชะตากรรมของตัวละคร และยังมีบางส่วนที่เกิดความชิงชังขึ้นภายในใจ จนถึงกับออกปากไม่ไปร่วมเผาซากสังขารกันเลยทีเดียว

   อันที่จริงบุคลิกของตัวละครทุกตัวในนิยายเรื่องนี้ ก็หาได้มีภาพลักษณ์ที่สลับซับซ้อนแต่อย่างใด หากแต่ค่อนข้างที่จะเล่นไปตามบทแบบตรงไปตรงมาเสียด้วยซ้ำ กล่าวคือบทพระเอกจะดูซื่อๆ ตามประสาชาวบ้านป่าทั่วๆ ไป จนหลายครั้งที่ดูเหมือนจะมองโลกในแง่ดีเสียเหลือเกิน จนไม่รู้เท่าทันเล่ห์เหลี่ยมของกลุ่มตัวร้ายเอาเสียเลย ส่วนตัวร้ายก็ร้ายเสียจนแทบจะหลุดออกมาจากแกนโลก แถมยังร้ายแบบตรงไปตรงมาโดยไม่มีอ้อมค้อม ประมาณว่าข้าพเจ้าอยากจะร้ายของข้าพเจ้าอยู่อย่างนี้ ถ้าใครหน้าไหนมีปัญหาคับข้องใจก็ว่ามาได้เลย ประเดี๋ยวจะดำเนินการฟ้องแหลกแจกหมายศาลอะไรทำนองนี้

   ส่วนกลุ่มผู้อ่านที่เคยนึกเห็นอกเห็นใจต่อชะตากรรมของตัวละครเอก แต่พออ่านมาถึงช่วงที่เกิดการพลิกผันของโชคชะตา โดยที่เขาได้กลายเป็นถึงคนเด่นคนดังระดับประเทศ ผู้อ่านกลุ่มนี้ก็เกิดอาการนึกหมั่นไส้ขึ้นมาแทนที่ อันอาจจะเกิดจากพื้นฐานนิสัยของผู้อ่านกลุ่มนี้มาแต่เดิม ซึ่งผมเดาเอาว่าน่าจะเป็นกลุ่มคนประเภทริษยาตาร้อน ที่ทนเห็นใครได้ดีมีความสุขกว่าตัวเองไม่ใคร่ได้ จึงเริ่มเกิดความรู้สึกหงุดหงิดรำคาญใจ ในทุกครั้งที่พวกเขาได้เห็นตัวละครเอกของนิยายเรื่องนี้ ได้ถูกรับเชิญไปปรากฎตัวและเข้าร่วมในกิจกรรมต่างๆ แต่พวกเขาก็ยังคงเก็บงำความรู้สึกด้านมืดเหล่านี้ไว้ภายในใจ เพื่อรอโอกาสที่จะเหยียบย่ำซ้ำเติมตัวละครเอกผู้นี้ ในทันทีที่เกิดความผิดพลาดขึ้นมาแม้แค่เพียงเล็กน้อย

   ในที่สุดวาระแห่งการรอคอยก็มาถึง เมื่อตัวละครเอกถูกเขียนบทให้ดำเนินการผิดพลาดในบางเรื่อง ผู้อ่านกลุ่มนี้ก็เกิดอาการกระดี๊กระด๊าราวกับคนที่คลุ้มคลั่ง อาจจะเป็นเพราะรอคอยโอกาสแบบนี้มานานแล้วนั่นเอง จนถึงกับตะโกนเชียร์ตัวร้ายของเรื่องนี้จนออกนอกหน้า โดยหวังว่าจะให้ตัวร้ายกระทืบตัวเอกให้จมธรณีไปเสียเลย จนกลุ่มผู้อ่านที่มีสติสัมปชัญญะครบถ้วนอดคิดไม่ได้ว่า มันยังมีกลุ่มคนประเภทนี้ อาศัยปะปนอยู่บนโลกมนุษย์ของเราด้วยหรือนี่

   แต่เนื่องจากยังมีกลุ่มผู้อ่านที่สามารถจะแยกแยะถูกผิดอยู่อีกมาก มีทั้งที่เป็นชาวบ้านร้านตลาดทั่วๆไป , ผู้เชี่ยวชาญทางด้านกฎหมาย , รวมไปถึงนักวิชาการอีกเป็นจำนวนมิใช่น้อย ที่เล็งเห็นการกระทำอันเกิดจากแรงอาฆาตพยาบาทของตัวร้าย จึงต่างก็พากันแสดงเจตนารมณ์ที่จะให้ความช่วยเหลืออย่างเต็มที่ โดยขณะนี้ได้มีทนายความผู้ยึดมั่นในความเป็นธรรมจำนวนหนึ่ง ได้เริ่มเผยแพร่ความรู้ความเข้าใจในแง่มุมของกฎหมาย ให้กับผู้อ่านที่กำลังสับสนกับการเขียนบทละครที่ซับซ้อนนี้ ส่วนทางด้านของนักวิชาการนั้นเล่า ก็ได้เริ่มทยอยแสดงความคิดเห็นตามช่องยูทูปและเพจต่างๆ เพื่อวิพากษ์วิจารณ์พฤติกรรมอันน่าสะอิดสะเอียนของเจ้าจอมวายร้าย

   ตามความคิดเห็นโดยส่วนตัวของผม ยิ่งเจ้าตัวร้ายอาละวาดฟาดงวงฟาดงามากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งจะเผยธาตุแท้และตัวตนที่แท้จริงออกมาเรื่อยๆ ซึ่งมันอาจจะไม่มีผลต่อผู้อ่านที่ดำดิ่งสู่ห้วงลึกของความริษยาอาฆาต ที่ก่อนหน้านี้เหล่าตัวร้ายได้ระดมกำลังกันป้อนข้อมูลที่บิดเบือน จนเขาเหล่านั้นได้ย่างก้าวเข้าไปสู่วังวนของโมหะจริต จนคาดว่าไม่อาจจะเยียวยาให้กลับคืนสู่สภาพเดิมได้อีกแล้ว แต่จะส่งผลโดยตรงกับผู้คนที่อ่านนิยายเรื่องนี้อย่างมีสติสัมชัญญะ และกลุ่มผู้อ่านที่เริ่มจะฉุกคิดต่อการกระทำอันน่าขยะแขยงของตัวร้าย และยังมีผู้อ่านอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งต้องถือว่าเป็นตัวแปรที่สำคัญ นั่นก็คือผู้อ่านที่มีมุมมองต่อละครเรื่องนี้อย่างเป็นกลางๆ ซึ่งจะทำให้คนกลุ่มนี้เริ่มหันมาฉุกคิด เพราะเริ่มมองเห็นการกระทำที่ทุเรศทุรังของกลุ่มตัวร้าย และตัดสินใจที่จะยืนเคียงข้างกับฝ่ายที่ถูกรังแกในที่สุด

   มีเซียนมวยผู้หนึ่งเคยกล่าวเอาไว้ว่า ถ้าจะดูมวยก็ต้องดูให้ครบทั้งห้ายก ยิ่งนักมวยฝ่ายหนึ่งเหวี่ยงหมัดสะเปะสะปะเหมือนมวยวัด แต่ทำเป็นกระเหี้ยนกระหือรือเดินดุ่ยเข้าใส่ในยกแรกๆ ก็ขอให้วางเงินเดิมพันไปที่นักมวยฝ่ายตรงข้าม ที่เขายังคงยืนปักหลักคุมเชิงตั้งรับอย่างรัดกุม เพื่อรอเวลาที่จะออกหมัดไปยังเป้าหมายแบบหวังผล ยิ่งคู่ต่อสู้เป็นมวยวัดที่หลับหูหลับตาเหวี่ยงหมัดบ้าพลังไปเรื่อยเปื่อย ก็ขอให้เราท่านทั้งหลายจงมั่นใจได้เลยนะครับว่า

 

   “งานนี้คงไม่ต้องรอให้ถึงห้ายกแล้วล่ะครับ เพราะตัวละครเอกผู้กำลังสวมบทบาทของนักมวยอยู่ในขณะนี้ และเหล่าเทรนเนอร์ผู้เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้ความสามารถ กำลังดำเนินการวางแผนแบบยกต่อยกอย่างรัดกุม และจะน็อคเอาท์นักมวยวัดจอมมั่วรายนี้ลงได้ในที่สุด”