ฤดูร้อนที่หนาวเช้า
ลมเช้า หวีดหวิว เหมือนกำลังร้องเพลง เคล้าคลอเสียงจั๊กจั่น เหมือนเสียงแคน ผสมผสานกันเป็นท่วงทำนอง... กลิ่นไหม้ซังข้าว ลอยมาจากที่ใดสักแห่ง ฉันกำลังเขียนหมอลำสักหนึ่งกลอน ยังร้างไร้สังวาส "โอย เจ้าผู้พั่วดอกซ้อน แม่นนอนเกยกับชายใด ลืมแล้วไปนอคำ บ่าวพี่ชายหัวใจฮ้าง หรือว่านางลืมจ้อย ฮอยความหลังครั้งเก่า เคยกอดหอมแก้มเจ้า ลมหนาวต้อง มื้อฟังลำ เดนาง" กรุ่นหอมกลิ่นแก้มนาง เจือจางมากับสายลมหนาว ฉันรู้สึกสดชื่นอย่างแปลกประหลาด...