ฤดูร้อนที่หนาวเช้า

 ลมเช้า

หวีดหวิว

เหมือนกำลังร้องเพลง

เคล้าคลอเสียงจั๊กจั่น

เหมือนเสียงแคน

ผสมผสานกันเป็นท่วงทำนอง...

กลิ่นไหม้ซังข้าว

ลอยมาจากที่ใดสักแห่ง

ฉันกำลังเขียนหมอลำสักหนึ่งกลอน

ยังร้างไร้สังวาส

"โอย เจ้าผู้พั่วดอกซ้อน

แม่นนอนเกยกับชายใด

ลืมแล้วไปนอคำ

บ่าวพี่ชายหัวใจฮ้าง

หรือว่านางลืมจ้อย

ฮอยความหลังครั้งเก่า

เคยกอดหอมแก้มเจ้า

ลมหนาวต้อง

มื้อฟังลำ เดนาง"

กรุ่นหอมกลิ่นแก้มนาง

เจือจางมากับสายลมหนาว

ฉันรู้สึกสดชื่นอย่างแปลกประหลาด...