ฤดูร้อนที่หนาวเช้า
ลมเช้า
หวีดหวิว
เหมือนกำลังร้องเพลง
เคล้าคลอเสียงจั๊กจั่น
เหมือนเสียงแคน
ผสมผสานกันเป็นท่วงทำนอง...
กลิ่นไหม้ซังข้าว
ลอยมาจากที่ใดสักแห่ง
ฉันกำลังเขียนหมอลำสักหนึ่งกลอน
ยังร้างไร้สังวาส
"โอย เจ้าผู้พั่วดอกซ้อน
แม่นนอนเกยกับชายใด
ลืมแล้วไปนอคำ
บ่าวพี่ชายหัวใจฮ้าง
หรือว่านางลืมจ้อย
ฮอยความหลังครั้งเก่า
เคยกอดหอมแก้มเจ้า
ลมหนาวต้อง
มื้อฟังลำ เดนาง"
กรุ่นหอมกลิ่นแก้มนาง
เจือจางมากับสายลมหนาว
ฉันรู้สึกสดชื่นอย่างแปลกประหลาด...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น