อ่านบทกวีด้วยกันสิที่รัก๙
'ฉันเกือบลืมหายใจไปชั่วขณะ
ในภาวะตีบตันใจสั่นไหว
มีอะไรก็เหมือนไม่มีอะไร
ความคิดโลดแล่นไปไกลลิบลับ
ขณะอ่านบทกวีบรรทัดที่ห้า
ฉันสบตาตัวละครก่อนเผลอหลับ
คล้ายหลงยุคในทุกข์ทนฝันหล่ นทับ
ในห้องหับอับชื้นคืนมืดมิด
ฉันฝันเห็นตัวละครในบทกวี
ก่อนที่ความฟุ้งซ่านระรานจิ ต
มีความคิดก็เหมือนไม่มีความ คิด
ทีละนิดทีละหน่อยค่อยค่อยดั บ
แล้วเลือนหายไปในฝันอันมืดบ อด
ลืมทุกช็อตพล็อตกวีก็ลี้ลับ
เทียวระดมคมความคิดก็ติดหนั บ
เทียวสลับวรรคบทก็จดจบ
ฉันเกือบลืมหายใจไปชั่วขณะ
ในภาวะความคิดเริ่มติดลบ
พลิกไปซ้ายไปขวาห้าตลบ
ฉันยังพบตัวละครในบทกวี'
ในภาวะตีบตันใจสั่นไหว
มีอะไรก็เหมือนไม่มีอะไร
ความคิดโลดแล่นไปไกลลิบลับ
ขณะอ่านบทกวีบรรทัดที่ห้า
ฉันสบตาตัวละครก่อนเผลอหลับ
คล้ายหลงยุคในทุกข์ทนฝันหล่
ในห้องหับอับชื้นคืนมืดมิด
ฉันฝันเห็นตัวละครในบทกวี
ก่อนที่ความฟุ้งซ่านระรานจิ
มีความคิดก็เหมือนไม่มีความ
ทีละนิดทีละหน่อยค่อยค่อยดั
แล้วเลือนหายไปในฝันอันมืดบ
ลืมทุกช็อตพล็อตกวีก็ลี้ลับ
เทียวระดมคมความคิดก็ติดหนั
เทียวสลับวรรคบทก็จดจบ
ฉันเกือบลืมหายใจไปชั่วขณะ
ในภาวะความคิดเริ่มติดลบ
พลิกไปซ้ายไปขวาห้าตลบ
ฉันยังพบตัวละครในบทกวี'

ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น