บทความ

กำลังแสดงโพสต์จาก พฤษภาคม, 2020

(เรื่องสยองขวัญ) สุสานพระุดงค์

รูปภาพ
เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นที่ป่าแห่งหนึ่ง ในจังหวัดหนองคาย เมื่อประมาณยี่สิบห้าปีที่ผ่านมา ตอนนั้นคุณเอกอาศัยอยู่ในจังหวัดหนองคาย ครอบครัวของคุณเอกค่อนข้างยากจน เมื่อจบชั้น ป.6 คุณพ่อจึงพาคุณเอกไปฝากวัด บวชเรียนเป็นเณร รับใช้หลวงลุงที่เป็นเจ้าอาวาส หลวงลุงท่านก็จะสอนสรรพวิชาต่างๆ ให้คุณเอก และจะมีการออกธุดงค์กรรมฐานประจำปี เพื่อปลีกวิเวกจากทางโลก ตอนนั้นคุณเอกเพิ่งจะอายุแค่สิบหกปี ก็ได้ออกเดินธุดงค์ไปกับหลวงลุงและพระอีกสามรูป หลวงลุงท่านจะเดินขึ้นไปทางเหนือ พระอีกสามรูปรวมทั้งคุณเอกก็เดินตามหลวงลุงไปเรื่อยๆ ผ่านป่าทึบป่าโปร่งมากมาย จนเข้าสู่ป่าแห่งหนึ่ง เลยแถบอีสานเหนือขึ้นไปไม่ไกล ลักษณะเป็นป่าดิบ ต้นไม้ในป่าแห่งนี้ส่วนมากจะมีลำต้นสูงใหญ่ หลายคนโอบ ขึ้นเบียดเสียดบดบังแสงจากพระอาทิตย์จนดูมืดครึ้ม เวลาประมาณสี่โมงเย็น หลวงลุงท่านบอกให้หยุดแล้วปักกลดกันในบริเวณนี้ คุณเอกออกไปหาฟืนมาก่อกองไฟ ชงน้ำชาถวายพระทั้งสามรูป และก็ไปสรงน้ำทำวัดเย็น เมื่อทำวัดเย็นเสร็จ มีคนหาของป่าเดินตัดผ่านป่าเข้ามากราบหลวงลุงสามครั้งแล้วบอกว่า “กระผมนิมนต์ให้ไปอยู่ในหมู่บ้านดีกว่าครับ อีกสิบสองกิโล อย่าอย...

อุทยานน้ำตา ๕

รูปภาพ
ว่างเปล่า... ราวป่าช้า แว่วเสียงสวดมนตร์ จากฟากฝั่งลำน้ำชี กังวาน ไพเราะ ดั่งเสียงสวดมนตร์ ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ณ เมืองเวสาลี ขึ้น15ค่ำ วันเข้าพรรษา... ชายหนุ่มสะบัดศีรษะ ขับไล่ความคิดที่ตามหลอน แว่วเสียงเพลง ฝนฮวยดอกจาน... ไอฝนสัมผัสใบหน้า หนาวเศร้า กุหลาบที่ถูกพับเก็บในสมุดบันทึก เหลือเพียงเศษซาก 8พฤศจิกายน2535 ฐิติมา... หญิงสาวอันเป็นที่รัก มอบให้เนื่องในวันเกิด พร้อมจดหมายรัก สลักข้อความหวานซึ้ง ชายหนุ่มร้อนผ่าวบนใบหน้า น้ำตามากกว่าหนึ่งหยด หล่นสัมผัสมือ เขาเริ่มสวดมนตร์วิงวอน ขอพรจากองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พรุ่งนี้... "อย่าให้มีน้ำตาอีกเลย"

พึงรำพัน

รูปภาพ
เพราะชีวิตทั้งชีวิต ฉันอุทิศจิตวิญญาณเพื่องานนา อาจต่ำต้อยด้อยค่า ในสายตาของบางใคร แต่...ช่างเถาะ ถึงชีวิตฉันเลอะเทอะมากแค่ไหน ผ่านความเจ็บเศร้ามาเท่าใด ช่างเถอะ...ฉันไม่สนใจใดใดแล้ว

อุทยานน้ำตา ๔

รูปภาพ
บ่อยครั้ง... ชายหนุ่มเฝ้าเพ้อรำพัน อดีตหญิงสาวอันเป็นที่รัก "เคยจับเคียว เกี่ยวคู่กัน น้องลืมวัน เคยสุขสันต์เริงร่า" บุญออกพรรษา ปี2534 ริมฝั่งน้ำชี ลูบไล้เรือนผม โต้ลมหนาว พลบค่ำริมฝั่งน้ำ เรืออีโปง นาฟากชี ข้ามฝั่งกลับบ้าน ชายหนุ่มปล่อยน้ำตาไหล ขณะนั่งใต้ร่มจิก แว่วเสียงเพลง มาจากที่ใดสักแห่ง "ตะแบกบานแล้วร่วง สีม่วงที่พี่ชื่นชม หรีดหริ่งระงม พี่ปล่อยน้องให้ตรมคนเดียว" ชายหนุ่มเปล่งเสียงร้องไห้ ไม่อายแม้กระทั่งเขียดจะนา ที่กำลังจ้องมองเขา ด้วยแววตาสมเพช...

อุทยานน้ำตา ๒.

รูปภาพ
"อุทยานน้ำตา ๒" ขื่นขมลมหนาวเช้ากันยา ริมทุ่งฝัน ชายหนุ่มเฝ้ารอการกลับมา ของหญิงสาวผู้เป็นดั่งดวงใจ ฐิติมา... ใบหน้าเกรอะกรัง แต้มเปื้อนด้วยคราบน้ำตา นกเขาจับเกาะต้นตูมกา เพรียกร้องหาคู่ ต่อสามสี่ตัว กัดแทะซากปลาข่อน หญ้าคมปาวอาบน้ำค้าง รองรับฝ่าเท้าหยาบกร้านของชายหนุ่ม ขณะเขาย่ำบนคันนา  ใส่หูหนีบ19บาท ซื้อจากคลองถม เหม่อลอย... โดยที่ชายหนุ่มไม่ทันรู้สึกตัว เลือดไหลซิบที่เท้า จากผลงานหญ้าคมปาว โอ้ว ฐิติมา... เธอรู้ไหม การร้องไห้ มันคือกิจวัตรประจำวัน ของชายหนุ่มไปแล้ว...

อุทยานน้ำตา ๑.

รูปภาพ
"อุทยานน้ำตา" พริ้วไหวปลายสิงหาคม... ราวกับลมหนาวเทียวส่งข่าว ฝนเริ่มจาง ปลาหาวิธีกลับวัง หนาวน้ำค้าง ถามข่าวหญิงสาว เช้าหมอกหม่น สัมผัสไอหนาว ข้าวหนักเริ่มอุ้มท้อง ข้าวเบาพอเม่า ชายหนุ่มนั่งร้องไห้บนคันนา ปรับทุกข์กับปลาข่อน หนี้สินพะรุงพะรัง คิดหาวิธีผลัดหนี้ เขียดจะนาจ่มมนตร์ เทศนาให้เขาฟัง... วิบากกรรมชาวนา ราคาข้าวเบากว่านุ่น พรุ่งนี้... เขาจะไปผลัดหนี้ ธกส.