นัยน์ตาธันวาคม
มุกน้ำค้างพร่างพรมหยอกลมหนาว
เขียนเรื่องราวบอกเล่าเรื่องของเมืองบ้าน
ลุจะฝันวันจะเคลื่อนปีเดือนกาล
โลกอีกด้านยังเงียบเศร้าใครเข้าใจ
แห่งเช้าธันวา
ฉันพบว่าค่อนล้าโรยระโหยไห้
ดวงดอกฝันลั่นล่มระทมใด
ตีบบอดใบ้ไร้ร้างฝ่าทางตัน
เพลงรักเคยครื้นเครงร้องเซ็งแซ่
ก็เพียงแค่เพลงเก่าเล่าความฝัน
ฉันคงลั่นดาลใจในสักวัน
ซ่อนน้ำตาที่เกินกลั้นหันหลังลา
ไม่หรอกแค่หยอกเอินกับความเศร้า
บางเช้าเหงาเหนื่อยแค่เมื่อยล้า
จิบความรักสักแก้วแล้วเพลงมา
เธอยังคงทรงคุณค่ากว่าสิ่งใด...

ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น