นัยน์ตาธันวาคม


 มุกน้ำค้างพร่างพรมหยอกลมหนาว

เขียนเรื่องราวบอกเล่าเรื่องของเมืองบ้าน

ลุจะฝันวันจะเคลื่อนปีเดือนกาล

โลกอีกด้านยังเงียบเศร้าใครเข้าใจ


แห่งเช้าธันวา

ฉันพบว่าค่อนล้าโรยระโหยไห้

ดวงดอกฝันลั่นล่มระทมใด

ตีบบอดใบ้ไร้ร้างฝ่าทางตัน


เพลงรักเคยครื้นเครงร้องเซ็งแซ่

ก็เพียงแค่เพลงเก่าเล่าความฝัน

ฉันคงลั่นดาลใจในสักวัน

ซ่อนน้ำตาที่เกินกลั้นหันหลังลา


ไม่หรอกแค่หยอกเอินกับความเศร้า

บางเช้าเหงาเหนื่อยแค่เมื่อยล้า

จิบความรักสักแก้วแล้วเพลงมา

เธอยังคงทรงคุณค่ากว่าสิ่งใด...

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ดินแดนล้านนา เมืองเชียงใหม่

(ชาติพันธุ์) ลาวทรงดํา ไทยทรงดํา ลาวโซ่ง ไทยโซ่ง

มาชู ปิกชู ประเทศเปรู เมืองสาบสูญแห่งอินคา