[บทกวี] แทรก...ซึม


 ปัดกวาดเช็ดถูคราบน้ำตาอย่างร้าวเศร้า

ในค่ำคืนแห่งการอำลา

ฉันพึ่งรู้ว่า อาการของคนใกล้ตายมันเป็นเช่นไร

ฉันไม่มีเหตุผล และคำอธิบายใดใด

ฉันปล่อยให้ความคิดของฉันเป็นอิสระแล้ว...


บางที ความคิดของฉัน

อาจล่องลอยอยู่กลางทุ่งหญ้า

ของเมืองแห่งหนึ่ง

ในประเทศธิเบต 

เฝ้าครุ่นคิดถึงองค์ดาไลลามะ

หรือความคิดของฉัน

อาจกำลังเดินทาง

ตามหาความน่าจะเป็นของ"ลีลาวดี"

แต่ล้วนทั้งหมด 

เธอยังแทรกซึมอยู่ในทุกอณูความคิดของฉัน

นั่นแหละ...

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ดินแดนล้านนา เมืองเชียงใหม่

บอกใจไว้รอเจ็บ แท้งก่อนเกิด หลังพับเก็บความคิดฝันเข้าแฟ้มไปแล้ว

ศาลาการเปรียญไม้ทรงโบราณ ที่อำเภอเสาไห้