[บทกวี] เพียงแค่อ่านความว่างเปล่าเท่านั้นเอง

เพียงอ่านความว่างเปล่าก็เท่านนั้น


วาดความคิดจิตวิญญาณผ่านงานศิลป์

ยังไม่สิ้นท่อนถ้อยคำอันล้ำค่า

อาจเรื่องจริงอิงเสแสร้งแต่งมายา

สร้างอัตลักษณ์อักษราร่ายกวี


อาจเพียงความว่างเปล่าบางเรื่องเล่า

อยู่ภายใต้ร่มเงาของนั่นนี่

เปลือกความคิดแตกกระจายไม่เหลือชิ้นดี

ขณะที่อุดมการณ์เริ่มเฉื่อยชา


แม้แต่จินตนาการยังด้านลบ

พอค้นพบก็จบเรื่องอย่างไร้ค่า

อ่านแล้วเขียนเขียนแล้วอ่านกาลเวลา

วกไปวนมาสาระไม่


ตีกรอบครอบโลกอย่างโศกเศร้า

อ่านนิยายน้ำเน่าทั้งเก่าใหม่

ก็ซ้ำซ้ำเดิมเดิมไม่เพิ่มอะไร

สบถหยาบในใจ แม่งเอ้ย...

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ดินแดนล้านนา เมืองเชียงใหม่

(ชาติพันธุ์) ลาวทรงดํา ไทยทรงดํา ลาวโซ่ง ไทยโซ่ง

มาชู ปิกชู ประเทศเปรู เมืองสาบสูญแห่งอินคา