[บทกวี] เพียงแค่อ่านความว่างเปล่าเท่านั้นเอง
![]() |
| เพียงอ่านความว่างเปล่าก็เท่านนั้น |
วาดความคิดจิตวิญญาณผ่านงานศิลป์
ยังไม่สิ้นท่อนถ้อยคำอันล้ำค่า
อาจเรื่องจริงอิงเสแสร้งแต่งมายา
สร้างอัตลักษณ์อักษราร่ายกวี
อาจเพียงความว่างเปล่าบางเรื่องเล่า
อยู่ภายใต้ร่มเงาของนั่นนี่
เปลือกความคิดแตกกระจายไม่เหลือชิ้นดี
ขณะที่อุดมการณ์เริ่มเฉื่อยชา
แม้แต่จินตนาการยังด้านลบ
พอค้นพบก็จบเรื่องอย่างไร้ค่า
อ่านแล้วเขียนเขียนแล้วอ่านกาลเวลา
วกไปวนมาสาระไม่
ตีกรอบครอบโลกอย่างโศกเศร้า
อ่านนิยายน้ำเน่าทั้งเก่าใหม่
ก็ซ้ำซ้ำเดิมเดิมไม่เพิ่มอะไร
สบถหยาบในใจ แม่งเอ้ย...

ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น