[กลอนเปล่า] ความฝัน...หลอมละลาย


 เถ้าถ่านความหวังของฉัน

เหมือนถูกหลอมละลายไปแล้ว
เมื่อวานนี้
ฉันพยายามฝืนยิ้ม
อย่างมีความหวัง

ความฝันมีน้ำตา
เปราะบาง
ฉันตบหน้าตัวเองเบาเบา
ขณะสายตาบางใคร
มองด้วยหางตา
เสียดเย้ย,เหน็บแนม
แม้แต่คมหลาว
ที่บางใคร
คอยกระซวกด้านหลัง

อย่างน้อยน้อย
ฉันยังมีรอยยิ้ม
แม้ใจฉันร้องไห้
ในหลืบร้าวของโลกใบนี้
ยังซุกซ่อนบางอย่าง
เพียงลำพัง...


ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ดินแดนล้านนา เมืองเชียงใหม่

(ชาติพันธุ์) ลาวทรงดํา ไทยทรงดํา ลาวโซ่ง ไทยโซ่ง

มาชู ปิกชู ประเทศเปรู เมืองสาบสูญแห่งอินคา