[ข่าวลุงพล] สาง ไดอารี่ Ep10 นกสองหัว คนสองหน้า หมาสองราง ทางสองแพร่ง

 

นกสองหัว คนสองหน้า หมาสองราง  ทางสองแพร่ง

 

หมาเอย...หมาสองราง เฝ้าทำทางทั้งสองฝ่าย

เล่ห์กลฉ้อฉลร้าย หมายประโยชน์เพียงส่วนตน

เปรียบใครใจไม่จริง หลอกเหมือนลิงวิ่งลุกลน

เข้าทุกที่ทุกคน ปนยาพิษในจิตลวง

ยุยงส่งเสริมเสี้ยม ใจโหดเหี้ยมเสี้ยมจนร่วง

แตกแยกแปลกน่าห่วง ลวงจนร้าวกร้าวเหลือทน

สามัคคีจะดีกว่า ระวังหมาฆ่าผู้คน

สองรางอำพรางตน ปนมายาช่างน่ากลัว

 

นกสองหัว คนสองหน้า หมาสองราง  ทางสองแพร่ง สำนวนนี้ มีความหมายพ้องกัน หมายถึง คนที่ทำตัวฝักใฝ่เข้าด้วยทั้ง 2 ฝ่ายที่ไม่เป็นมิตร โดยหวังประโยชน์เพื่อตน สังคมเราสมัยนี้ ไม่ได้อยู่ยากอย่างคำที่เขาพูดกันหรอก แต่ที่มันอยู่กันยาก เพราะมีคนประเภทนี้อยู่เยอะ หาผลประโยชน์กันอย่างเดียว ใครมีผลประโยชน์ด้วยก็เข้าหา หมดประโยชน์ก็ไม่สนใจ ไม่สนใจไม่พอบางทียังพูดไม่ดี ใส่ร้ายอีก เพื่อให้ตัวเองดูดี ในสายตาคนที่ตัวเอง จะไปหาผลประโยชน์ใหม่คือ พูดง่ายๆ ว่า เอาดีใส่ตัว เพื่อให้ดูน่าเชื่อถือ น่าคบ เพราะถ้าไม่ทำแบบนี้ ก็ไม่รู้จะเอาดีในตัวมาโฆษณายังไง ให้คนอื่นยอมรับ

แล้วสังเกตได้ง่ายมาก คนประเภทนี้มักจะสร้างเรื่อง เพื่อให้ตัวเองดูดีเวอร์ แต่คนอื่นไม่มีอะไรดีสักอย่าง และจะสรรเสริญเยินยอ บุคคลที่จะหาผลประโยชน์ด้วย แบบแทบถวายหัวเลยทีเดียว พอหมดประโยชน์กับคนนี้ ก็ทำแบบเดิมไปเรื่อยๆ

กว่าเราจะรู้ตัวอีกที ว่าเราโดนคนประเภทนี้เล่นงาน บางทีก็อาจจะเสียอะไรไปหลายๆ อย่าง ทั้งเสียเพื่อน เสียน้ำตา เสียความรู้สึก แล้วเราก็ไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้ ไม่สามารถไปบอกใครให้เชื่อได้ นอกจากจะเจอกับตัวเอง สมัยนี้ สังคมไม่ได้อยู่ยาก แต่ต้องเรียนรู้คนให้มาก เท่านั้นเอง

บางสิ่งบางอย่าง บางเหตุการณ์ บางเรื่องราว ที่ลุงพลได้ประสบพบเจอ ไม่ว่าจะเรื่องดีหรือร้าย กว่าจะก้าวผ่านปัญหา ในแต่ละเรื่องราว เลือดตาแทบกระเด็น สักครึ่งนาที ถ้าลุงพลลองหยุดเข็มนาฬิกาชีวิต ย้อนมองเรื่องราวที่ผ่านมา แล้วทบทวนดูว่า

ก่อนที่คนอื่นจะเข้ามาข้องเกี่ยวกับชีวิตของลุงพล เขาเหล่านั้น ทำหน้าที่ของตัวเองดีที่สุดแล้วหรือยัง วันๆ เขาหมดเวลาไปกับอะไร บางทีก็มัวแต่จ้องจับผิดคนอื่น จนไม่มีเวลาย้อนมองตัวเองเลยว่า ชีวิตตัวเองรับผิดชอบดีแล้วหรือยัง มัวแต่สนใจ เปรียบเทียบ เรียกร้อง ต่อรอง แล้วก็สร้างบาดแผลในใจของตัวเองไปเรื่อยๆ บางทีก็สนใจเหลือเกินว่า คนอื่นได้ประโยชน์ แม้เขาจะไม่เสียประโยชน์ แต่เขาก็ไม่ได้อะไร ทำไมเขาไม่ได้บ้าง ทำไมลุงพลทำได้ ทำไมเขาทำไม่ได้

ถ้าเขามัวแต่เป็นนักเรียกร้อง แต่ไม่ลงมือทำ ไม่ลงมือทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีก่อน ไม่หยุดตีความ ไม่หยุดให้ความเห็น ไม่หยุดวุ่นวายชีวิตคนอื่น ไม่ทำชีวิตตัวเองให้ดี ให้เลิศก่อน เรื่องคนอื่นสอดรู้สอดเห็น กรรมใครกรรมมัน ชอบไปเอามาวุ่นวาย จนกลายเป็นกรรมของเขาเอง

ลุงพล ลองเอาจิตเอาใจออกมา จากเรื่องของคนอื่นบ้าง ไม่งั้นวันๆ ก็จะหาความสุขอะไรไม่ได้หรอก จงมีความสุข กับการทำหน้าที่ของตนเอง ให้สมบูรณ์แบบ ภูมิใจในความสำเร็จของตนเอง เรื่องของคนอื่นช่างเขา ช่างมัน ช่างหัวมัน ปล่อยวางเรื่องคนอื่นซะ แต่อย่าปล่อยปละละเลยเรื่องตัวเอง อะไรเป็นความสุข “ทำไปเถอะ” ชีวิตไม่ได้ยาวขนาดที่ต้องฝืนตัวเอง เพื่อสร้างภาพให้ทุกคนพอใจ ถ้าเอาความต้องการของคนอื่นเป็นที่ตั้ง เหมือนใครบางคน สุดท้ายเป็นยังไง กลืนน้ำลายตัวเอง

ต่อให้ลุงพลพยายามแค่ไหน ก็มีคนด่าอยู่ดี ทำเพื่อคนอื่นมาเยอะแล้ว จะทำตามใจตัวเองบ้าง “ผิดตรงไหน” อย่าให้คำพูดของใครก็ไม่รู้ มากำหนด “ความสุข” ของตัวเอง อย่าให้สายตาของคนที่ไม่จำเป็นต้องแคร์ มาทำให้ไม่กล้าเป็นตัวเอง

เวลาบนโลกมีจำกัด ไม่มีใครเกิดมาเพื่อเป็นคนดี 100% แม้กระทั่งคนที่กำลังพูดถึงลุงพลในแง่ลบ เขาก็ไม่ได้ดีไปกว่าลุงพลเท่าไหร่ อะไรที่เป็นความสุข ทำไปเถอะ ลุงพลไม่ได้เกิดมา เพื่อสนองความชอบของใคร แต่ลุงพลควรมีชีวิต เพื่อทำในสิ่งที่ลุงพลพอใจ สุขใครสุขมัน เพราะฉะนั้น “อย่าไปแคร์”