[กลอนปล่อย] วิถีถิ่นแห่งท้องทุ่ง


 คือต้นข้าว

คือชาวนา

คือแผ่นฟ้า

คือธรรมชาติ


ยินเสียงนกร้อง

ยินเสียงปลาดีดน้ำ

ยินเสียงรถไถ

ยินเสียงฟ้าคำราม


แผ่วเพลงรัก

แผ่วลมหายใจ

แผ่วเสียงเขียดจะนา

ก่อนวาระสุดท้าย

ขณะอสรพิษกลืนกิน


วิถีถิ่นแห่งท้องทุ่ง

ยังงดงามเสมอ...


#บทกวี #ทุ่งรักนาเรา #เพ้อรำพัน

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ดินแดนล้านนา เมืองเชียงใหม่

(ชาติพันธุ์) ลาวทรงดํา ไทยทรงดํา ลาวโซ่ง ไทยโซ่ง

มาชู ปิกชู ประเทศเปรู เมืองสาบสูญแห่งอินคา