ฝนหยอก...ระบำดอกข้าว




 เฉกเช่นฤดีหนาวที่ยาวนาน
โอบกอดเหงาที่ร้าวรานคืนม่านฝน
ล่วงถึงรุ่งทุ่งฝันกันยายน
เช้าหมอกหม่นหลังฝนพรำรัตติกาล

 

 ผ่านคืนห่าฝน

รุ่งเช้า

เปียกน้ำค้าง

 

ไม่มีข่าวจากความคิดถึง

ในความเดียวดาย

ช่อนนาดีดน้ำ

เขียดโม่ร้องอย่างเจ็บปวด

ขณะขาอีกข้าง

ถูกงูเตื่อยงับไว้

ผู้ร่วมชะตากรรม...

 

ลมหนาวสัมผัสกาย

ดวงอาทิตย์หลบตัวหลังเมฆหม่น

ครึ้มฝน

ขณะข้าวเริงระบำลมหนาว...

 

 ระบำดอกข้าว อีสานบ้านเฮา ฝนฮำข้าว

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ศาลาการเปรียญไม้ทรงโบราณ ที่อำเภอเสาไห้

ตำนาน และประวัติความเป็นมา ของอำเภอเถิน จังหวัดลำปาง

[คติธรรม] คมธรรมของหลวงพ่อคูณ ปริสุทฺโธ