[ข่าวลุงพล] ความอิจฉา ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย
ความอิจฉา ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย
แม้กระทั่งหมิ่นแคลน สินค้าที่ลุงสร้างแบรนด์ของตัวเองขึ้นมา ด้วยน้ำพักน้ำแรง เพจต่างๆ ก็เอาไปปู้ยี่ปู้ยำ รุมกระหน่ำแบบหนำใจ โดยที่ความบอดใบ้ปิดบังตา ด่าสารพัดด่า เฮฮากันอย่างสนุกสนาน นั่นแหละ วิญญาณผีห่าซาตาน สิงสู่จิตใจพวกคุณโดยไม่รู้ตัว ทีฝั่งที่คุณนิยมชมชอบ ค้าขายบนโลกออนไลน์ พวกคุณกลับกระแดะปากขากถุยความน่าเห็นใจ ว่าเขาทำมาหากินโดยสุจริต ทั้งที่ก็ไม่ต่างอะไร กับการที่ลุงพล มีผลิตภัณฑ์เป็นแบรนด์ของตัวเอง นำเสนอขึ้นมาค้าขายบนโลกออนไลน์ ที่สำคัญมีมาตรฐานรับรองอย่างถูกต้อง อย่าบอกนะว่าพวกคุณมองไม่เห็น แต่ก็พอเข้าใจนะว่า พวกคุณตาสว่างแล้ว สว่างจนเหลือแต่ตาขาว ก็เลยเกิดอาการหวาดระแวงไปต่างๆ นานา ผมจะฮา ก็เกรงใจระดับสติปัญญาของพวกคุณจังเลย
เข้าใจนะว่าตาสว่างแล้ว สว่างจนมองไม่เห็นทาง ถึงขนาดต้องขับรถขึ้นไปเหยียบบนพรม หน้าลานองค์ปู่ปาริจิต ผมไม่ได้กล่าวว่าใครนะ แค่บังเอิญวันนั้น ผมดันสะบัดลูกตา ไปเหลือบแลเห็นผู้ที่เรียกตัวเองว่า ปัจเจกชน ขับรถหลงทางขึ้นไปเหยียบพรมสีเขียว ทั้งๆ ที่ถนนหลักออกจะกว้าง จึงเป็นมุมมองให้ผมตั้งข้องสงสัยว่า หนึ่งหละ ใบขับขี่ซื้อมาแน่นอน สองหละ บอดใสชัดๆ เห็นสีเขียว คงนึกว่าเส้นขาวแบ่งกั้นกลางของถนน แต่เหมือนพวกคุณไม่มั่นใจ เพราะเห็นจอดรถแช่อยู่ชั่วครู่หนึ่ง ขณะที่พี่คนหนึ่ง เดินไปที่รถพวกคุณ นักเลงจริงจึงรีบขับรถออกไป ทีอย่างนี้รีบจังเลยนะ แถวบ้านผมเขาเรียกว่าอันธพาล
เพราะถ้าผมจะบอกว่า พวกคุณอิจฉา พวกคุณก็จะมาย้อนแย้งอีกว่า อิจฉาเรื่องอะไร นั่นแหละ ทั้งที่คำตอบ มันมีอยู่ในตัวของมันอยู่แล้ว ว่าอิจฉาเรื่องอะไร พวกคุณก็รู้ แต่ก็ทำเหมือนไม่รู้ ทั้งที่สถาปนาตัวเองว่า เป็นผู้ที่ตาสว่างแล้ว
เหตุผลที่พวกคุณทำลงไป แน่นอนปากพวกคุณบอกว่าเกลียดลุงพล แต่ลึกลงในกมลสันดานของพวกคุณ มันคือความอิจฉาต่างหาก อิจฉาโดยที่พวกคุณไม่รู้ตัว
ที่คุณบอกว่าเกลียดลุงพล เพราะว่าลึกๆ ในใจแล้ว พวกคุณแค่รู้สึกอิจฉา เพราะว่า
1. ลุงพลคือ ‘ภาพสะท้อน’ ของสิ่งที่พวกคุณ ‘อยากเป็น’ แต่ไม่สามารถเป็นได้เขาถึงได้
2. วิธีที่พวกคุณจะ ‘รู้สึกดี’ คือพยายามหา ‘ข้อบกพร่อง’ ในลุงพล เพราะลุงพลมีทุกอย่าง ที่พวกคุณอยากได้แต่ไม่มี
พวกคุณแค่จำไว้ว่า คนที่ ‘ดีกว่าพวกคุณ’ จะไม่มีเวลามา ‘นั่งจับผิด’ พวกคุณ แค่นี้ พวกคุณก็น่าจะรู้แล้วว่า พวกคุณ ‘ไม่มีค่า’ พอ ที่ลุงพลจะต้องมาแคร์
ทุกคน ไม่ว่าสูงส่งแค่ไหน ก็หนีคำวิจารณ์ หรือ คำติฉินนินทาไม่พ้นหรอก ดังนั้นพวกคุณอย่าคิดมากไปเลย เพราะว่าคำสาปแช่งหรือคำพูดร้ายๆ การกระทำร้ายๆ ที่พวกคุณสรรหามาสร้างคอนเทนต์ สักวัน มันจะกลับไปหาพวกคุณเองนั่นแหละ
ความอิจฉาของพวกคุณ มันไม่ได้มาเพราะโชคช่วย แต่มันมาจากจิตใต้สำนึก ที่แม้กระทั่งตัวพวกคุณเอง ยังไม่รู้สึกตัวเองเสียด้วยซ้ำไป
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น