 |
จินตหราครบเครื่องชุดที่ 2 อยู่ข้างเธอเสมอ |
เขามาในฐานะอะไร ความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ สำหรับมือใหม่ที่หัดเขียนหมอลำ
ผมได้ชื่อเพลงนี้มาโดยบังเอิญ เขียนบันทึกไว้ในโทรศัพท์ โดยที่ไม่ได้ใส่ใจในชื่อเพลง จนลืมนึกถึง วันหนึ่ง เจ้านายที่บริษัทอาร์สยามโทรมาบอกว่า อยากได้กลอนลำให้จินตหรา เขียนให้หน่อย รับปากเจ้านายเป็นมั่นเหมาะ แล้วก็เครียด คิดหนัก จะเขียนอะไรให้นาย
วันหนึ่ง ขณะที่ไปเดินตลาดคลองถม นั่งรอแฟนอยู่ที่รถ มีหนึ่งกระเทย สองหญิงเดินควงแขนกันมา ผมแอบมองดูแบบไม่ได้ตั้งใจ แว๊บความคิดคิดไปเองว่า ถ้าน้องกระเทยเป็นผู้ชาย ผู้หญิงอีกคนเป็นแฟน แล้วผู้หญิงอีกคน จะมาในฐานะอะไร ผมนึกถึงชื่อเพลงที่เขียนไว้ในโทรศัพท์ทันที
"เขามา ในฐานะอีหยัง อ้ายส่อยเว้าดังดังให้น้องฟังได้บ่" แล้วเนื้อเพลงท่อนแรกก็ตามมาในทันที เหตุการณ์ที่ไม่น่าจะมีนัยยะอะไร แต่มันก็มีเรื่องราวมากมายซ่อนเร้นอยู่
 |
| ต้นฉบับลายมือ |
เป็นงานกลอนลำที่ใช้จินตนาการล้วนๆ ในการถ่ายทอดเนื้อหา โดยยึดสังวาสลำแม่แบบ จากกลอน น้ำตาเหี่ยเพราะเมียอ้าย ยึดแนวเสียงของพี่จินตหราเป็นหลัก
เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวของชีวิต ที่ตัดสินใจโทรหาพ่อคำเกิ่ง ทองจันทร์ เพื่อขอคำปรึกษา เพราะว่างานชิ้นนี้ เป็นงานชิ้นแรก ภายใต้สังกัดอาร์สยาม ในห้วงเวลานั้น คิดเพียงอย่างเดียวว่า ทำยังไงงานถึงจะผ่านในที่ประชุม นั่นคือโจทย์ที่ท้าทาย
"งานที่มันถ่ายทอดตัวตนความเป็นจินตหรานั่นแหละ เขียนมา" คำที่เจ้านายบอก ยังกึกก้องในใจ
"เขียนให้ผู้ใดหละลำ เสริฐ" ถ้อยคำแหบแห้ง ผ่านทางโทรศัพท์ของพ่อคำเกิ่ง
"น่าจะพี่จินตหราครับพ่อ พี่โตเพิ่นสั่งมา" ผมตอบ
"ฮ่วย บ่แม่นชุดเดียวกันกับที่พ่อเขียนบ้อนี่ เห็นว่าเหลืออีกกลอนหนึ่งสิครบอลัมบั้ม"
พูดคุยกันสัพเพเหระ ก่อนวางสาย
เครียดหนัก ระดับพ่อคำเกิ่ง เป็นกลอนหลัก อย่าว่าแต่ 1 ใน 10 เลย เผลอๆ โดนปัดตกในที่ประชุมแน่นอน
ความคิดเปลี่ยนไปในทางเลวร้าย หลังจากที่เขียนงานกลอนลำชิ้นนี้เสร็จภายในวันเดียว โดยไม่อ่านทวนใดๆ เก็บเข้าแฟ้ม ส่งไปยังไงก็ไม่ผ่านในที่ประชุมแน่นอน นั่นคือความคิดที่ตามหลอกหลอนในห้วงเวลานั้น
หลายวันผ่านไป โดยที่ไม่ในใจจะส่งงาน พี่เอก โทรมาบอกว่าอยากทำอลัมบั้มให้นักร้องที่บึงกาฬ ในแนวหมอลำ นั่นแหละ จึงไปค้นหาหมอลำกลอนนี้มา โดยที่ตัดสินใจเองว่า ส่งงานชิ้นนี้ไป ยังไงก็ไม่ผ่าน
วันเดินทางขึ้นไปที่บึงกาฬ ยังคุยกันว่า หมอลำกลอนนี้ เราทำออกมาแล้ว มันจะเป็นหมอลำไหม
 |
| ทิพย์ ธัญพร |
ในห้วงเลา ที่ให้น้องเขาซ้อมต่อไกด์หมอลำกลอนนี้ วันหนึ่ง มีโอกาสเดินทางลงไปทำธุระที่กรุงเทพ เลยหยิบต้นฉบับพร้อมแผ่นซีดีไกด์งานกลอนลำชิ้นนี้ติดมือลงไปด้วย แวะพักนอนที่ห้องน้องชายแถวอ้อมน้อย
"แถวนี้ไปรษณีย์อยู่ไส"ชื่นเช้าที่อ้อมน้อย ผมถามน้องชาย
"อยู่ในซอยข้างๆ นี่หละ"
แดดสายที่อ้อมน้อย พี่โตโทรมา สะเดิดตื่น โพ้โว้เพ่เว้รับสาย
"พี่จะสรุปงานวันนี้ ส่งงานเข้าเมลให้พี่หน่อย ด่วนเลย"
"ผมลงมากรุงเทพ ส่งไปรษณีย์ได้ไหมครับพี่" รีบตอบ
"เข้าไปที่บริษัทเลย สะดวกไหม"
"ไม่สะดวกครับพี่ อยู่อ้อมน้อย ไกลมาก"
"งั้นส่งด่วนตอนนี้เลย เที่ยงน่าจะถึง"
โชคดีที่ผมติดต้นฉบับลงไปด้วย รีบส่งด่วนในตอนนั้นเลย
เช้าวันใหม่ ขณะเดินทางบนถนนสายอีสาน พี่โตโทรมาบอกข่าวดีว่า งานกลอนลำ ติด 1 ใน 10 ของอลัมบั้มชุดนี้ เป็นกลอนสุดท้ายที่เข้าร่วมในที่ประชุม จากทั้งหมดสามกลอนของนักแต่งหน้าใหม่ ถ้าไม่ติดว่าอายผู้ร่วมโดยสาร ผมคงตะโกนร้องด้วยความสะใจไปแล้ว รีบโทรบอกพี่เอกว่า งานกลอนลำชิ้นนี้ ผมส่งให้พี่โตแล้ว เดี๋ยวหากลอนใหม่ให้น้องเขาละกัน
จากครั้งแรกที่คิดในใจว่า งานกลอนลำชิ้นนี้ น่าจะอยู่ท้ายๆ อลัมบั้ม กลายเป็นว่า ติด 1 ใน 3 ของอลัมบั้มเลยทีเดียว แม้จะไม่ใช่กลอนโปรโมท แต่ในใจของผม รู้สึกว่า งานกลอนลำชิ้นนี้ ประสบความสำเร็จแล้ว
ทันทีที่งานออกเผยแพร่ในรูปแบบซีดี ผมรีบหาซื้อทันที ตกใจในเรื่องของดนตรี ที่ออกไปในแนวสมัยใหม่ แต่ซุกซ่อนกลิ่นอายหมอลำเอาไว้อย่างไม่เคอะเขิน
อยู่ข้างเธอเสมอ คืองานโปรโมทอลัมบั้มชุดนี้ ในฐานะคนฟัง สามเดือนผ่านไป อลัมบั้มชุดนี้ ค่อนข้างเงียบ กิ๊กทางใจ โปรโมทตามมาติดๆ แล้วชุดนี้ก็ค่อยๆ เลือนหายจากหน้าจอโทรทัศน์
น่าจะเข้าสู่ช่วงเดือนที่ 4 พี่ชายโทรมาถาม
"จินตหราชุดใหม่ที่มึงเขียน ชื่อกลอนหยัง"
"เขามาในฐานะอะไร เป็นหยัง"
"อยู่ราษี หมอลำกลอนนี้ดังแฮง"
"ดังอยู่แค่ราษี มันกะสิมีประโยชน์หยัง" ผมพูดทีเล่น
"มึงฮู้บ่ ดีเจวิทยุ เขาบอกว่า คนแต่งกลอนนี้ เป็นคนบ้านเฮา คลื่นใดบ่เปิดกลอนนี้ เชย"
นั่นหละครับ ความตื่นเต้นระคนดีใจ จึงเข้าสิงสู่
แล้วก็กลายเป็นเรื่องที่ผมคาดไม่ถึง ว่างานกลอนลำชิ้นนี้ จะทำหน้าที่ได้อย่างสมบูรณ์แบบ เห็นชื่อตัวโผล่หราในหน้าจอทีวี เป็นอะไรที่เกินความคาดหมายเลยทีเดียว ห้วงเวลานั้น หมอลำคณะไหนไม่เอื้อนเอ่ยลำกลอนนี้ แทบจะไม่มีเลยก็ว่าได้
และแทบจะไม่อยากเชื่อเลยว่า หมอลำกลอนนี้ ปรับแต่งคำโดยพี่โต แค่คำเดียว
เพลง : เขามาในฐานะอะไร
คำร้อง/ทำนอง ประเสริฐ ยอดสง่า
(เกริ่น)..ละถามความจริงอีกสักครั้ง เขามาในฐานะหยังบอกทางน้องให้ฮู้แน
อ้ายคือคอยดูแล คอยเทคแคร์อยู่สู่มื้อ บ่สนน้องผู้อยู่นำ
ถามยามได๋อ้ายกะเทียวตอกย้ำ ว่าเขาแค่เป็นหมู่กัน แต่น้องเบิ่'ความสัมพันธ์
คือสวนทางแท้น้ออ้าย
๑.เขามาในฐานะอีหยัง อ้ายซอยเว้าดังๆ ให้น้องฟังได้บ่ สังเกตอาการ
เหมือนอ้ายหาทางไปต่อน้องสำคัญบ่พอ หรือว่าดีน้อบอกแน
๒.อ้ายแคร์ความรู้สึกของเขา บอกว่าเป็นเพื่อนสาว ที่เขาโดนรังแก
หลบมาอาศัย เพียงเพื่อซ่อมใจที่อ่อนแอ ในฐานะเพื่อนแท้ คือคำที่อ้ายบอกมา
(ลำ) เห็นที่ท่า ยามมีน้ำตา เขาซบหน้าลงไหล่
เห็นที่ท่า ยามมีน้ำตา เขาซบหน้าลงไหล่ เห็นพี่ชายปลอบใจเต็มที่ มีคำเว้าอย่างหวาน
แต่น้องนั้นกะมั่นอยู่ทางใจ ว่าพี่ชายสิฮักจริงคือน้อง ใจอยากฟ้อง ย่านทางอ้ายมองผ่าน แต่หลักฐานบ่แน่น เลยทนไว้สู่ยาม..
๓.หมื่นพันคำถาม ที่รุมเร้าหัวใจ น้องก็ทนเก็บไว้ ย่อนว่าย่านอ้ายคิดมาก ย่านเขาคนนั้น ทนอยู ด้วยความลำบาก ในฐานะคนรัก
บ่อยากให้เขากังวล
๔.ที่ต้องอดทน เพราะอ้ายคือคนของใจ เก็บอาการเอาไว้
บ่ให้น้ำตาร่วงหล่น ถึงแม้ข้างใน ยอมรับว่าใจสับสน ย่านเขามาเล่นกล หลอนใจดึงอ้ายไปครอง
(ลำ)สายตาจ้อง เห็นแววความหมอง เข้ามาถ่าเป็นหมู่
สายตาจ้อง เห็นแววความหมอง เข้ามาถ่าเป็นหมู่ ความอดสูต่อคิวซ่ายล่าย
ยามเห็นอ้ายกับเขา นั่นยอกเย้าเว้าม่วนมีสุข โยนความทุกข์ส่งมาทางน้อง
เขาเกี่ยวข้องแนวใด๋น้อพี่ลักษณะจังซี่ แม่นเป็นเพื่อนหรือแฟน
๕.คนแม่น คือแฟนแบบเป็นทางการ อ้ายเคยสาบาน ว่าน้องผู้เดียวแข่นๆ
พอเขาเข้ามา ฐานะน้องเริ่มคลอนแคลน เมื่ออ้ายให้เขามาแทน
รอตำแหน่งแฟนว่าเป็นเพื่อนสาว
(ลำ)ให้เขาเข้ามาแนวนี้ ให้เขาเข้ามาแนวนี้
บอกแนตี้คั่นอยากมีแฟนใหม่ น้องเต็มใจหลีกไปอยู่แล้ว เพียงอ้ายแค่ว่ามา
บ่ต้องลีลาว่าเขาเป็นเพื่อน ส่งสัญญาณเตือนบอกน้องก็ได้ เรื่องของหัวใจ อย่าตั๋วน้อง..
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น