แต่สุดท้ายได้แค่ฝันเท่านั้นเอง


 'เธออาจลืมเรื่องเล่าเช้าหมาดฝน

ลืมความฝันกันยายนใครคนนั้น

ลืมเรื่องราวที่เล่าเรื่องอยู่เนืองนันท์

ลืมโทษทัณฑ์ที่ทับทบทุกข์ทวี


ในโลกหลืบสืบทราบภาพอารยะ

ล้วนตรรกะแข็งขืนฝืนเต็มที่

ภาพบางภาพทราบว่าคุณค่ามี

อาจเดือนปีที่ทรงจำมิเสื่อมคลาย


เธออาจลืมเรื่องเล่าเช้ากันยา

อาจลืมว่าค่าของคนทำหล่นหาย

เพียงเพราะเธอเชื่อมั่นฝันมากมาย

แต่สุดท้ายได้แค่ฝันเท่านั้นเอง...'

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ดินแดนล้านนา เมืองเชียงใหม่

(ชาติพันธุ์) ลาวทรงดํา ไทยทรงดํา ลาวโซ่ง ไทยโซ่ง

มาชู ปิกชู ประเทศเปรู เมืองสาบสูญแห่งอินคา