นัยน์ตา...กรกฎาคม


 
แผ่วเพลงรัก จากหญิงสาวในบทกวี

ขับทุ้มลำ ไพเราะเสนาะหู

น้ำเสียงออดอ้อน รัญจวนจิต

ชวนเคลิ้ม ใหลหลง...


แห่งเช้า...กรกฎาคม

บทกวีนิรนาม

จากฟากทุ่ง ไกลลิบ

ใครบางคน ท่องลำทำนองเสนาะ


หมอกเช้าหนาว แต่อุ่นประหลาด

เสียงน้ำล้นคันนา แผ่วเศร้า

เงียบเสียงปลาดีดน้ำ

แดดสายขี้เซา ซุกซ่อนตัวใต้หม่นเมฆ


ใครบางคน

ร่ำร้องหมอลำปริศนา 

เดินร่ายรำบนคันนา...


ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ดินแดนล้านนา เมืองเชียงใหม่

บอกใจไว้รอเจ็บ แท้งก่อนเกิด หลังพับเก็บความคิดฝันเข้าแฟ้มไปแล้ว

ศาลาการเปรียญไม้ทรงโบราณ ที่อำเภอเสาไห้