ฉันไม่มีเวลาให้น้ำตาอีกต่อไป...
ฉันไม่มีเวลาให้น้ำตาอีกต่อไป
เพราะฉันตัดญาติขาดมิตรกับน้ำตาตั้งแต่วินาทีนี้
ขณะที่ฉันเฝ้ามองพระอาทิตย์ตกดิน
ไกลออกไป...
ภาพเลือนลางของเทือกเขาภูพาน
ฉันคิดถึงใครบางคน
ก่อนเกิดอุทกภัยในดวงตา เศร้า
เสียงลมเหงาร้องเพลง
ฉันคิดถึงภาพวันที่เธอร้องไห้
เจ็บ...
ฉันเกือบสิ้นลมหายใจ
สะเทือน...
โพล้เพล้
แว่วเสียงจิ้งหรีด
ฉันพยายามหยุดความคิดถึง
สะอื้น...
ฉันไม่มีเวลาให้น้ำตาอีกต่อไป
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น