ฉันไม่มีเวลาให้น้ำตาอีกต่อไป...


 
ฉันไม่มีเวลาให้น้ำตาอีกต่อไป

เพราะฉันตัดญาติขาดมิตรกับน้ำตาตั้งแต่วินาทีนี้

ขณะที่ฉันเฝ้ามองพระอาทิตย์ตกดิน


ไกลออกไป...

ภาพเลือนลางของเทือกเขาภูพาน

ฉันคิดถึงใครบางคน

ก่อนเกิดอุทกภัยในดวงตา เศร้า

เสียงลมเหงาร้องเพลง


ฉันคิดถึงภาพวันที่เธอร้องไห้

เจ็บ...

ฉันเกือบสิ้นลมหายใจ

สะเทือน...


โพล้เพล้

แว่วเสียงจิ้งหรีด

ฉันพยายามหยุดความคิดถึง

สะอื้น...

ฉันไม่มีเวลาให้น้ำตาอีกต่อไป



ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ดินแดนล้านนา เมืองเชียงใหม่

(ชาติพันธุ์) ลาวทรงดํา ไทยทรงดํา ลาวโซ่ง ไทยโซ่ง

มาชู ปิกชู ประเทศเปรู เมืองสาบสูญแห่งอินคา