ขณะที่...

 

ช่องว่างระหว่างลมหายใจ

คือสายใยบางๆ ของความสิเน่หา

ฉันเรียกว่า"นิยามรัก"

หลายขวบปีที่เนิ่นนาน

จ่อมจมในวังวนอดีต

ขุ่นข้นในโมงยามชีวิต

เหลาะแหละทางความคิด

ฉันถามใจตัวเองเสมอ

บ่อยครั้ง...

นั่งดูลิเกขนนก

เริงระบำแหวกว่ายอากาศ

ร่วงสบดิน 

พลบค่ำของลมหายใจ

แสงอาทิตย์

เบียดแทรกลับหายไปที่ตรงขอบฟ้า

ฟากฝั่งตะวันตก

เปาะแปะน้ำค้าง

รัตติกาล

ท้องทุ่งอุทยานใจ

ฉันรำพัน

ใครบางคน

แม้ทุกลมหายใจ

ขณะที่...