ขณะที่...
ช่องว่างระหว่างลมหายใจ
คือสายใยบางๆ ของความสิเน่หา
ฉันเรียกว่า"นิยามรัก"
หลายขวบปีที่เนิ่นนาน
จ่อมจมในวังวนอดีต
ขุ่นข้นในโมงยามชีวิต
เหลาะแหละทางความคิด
ฉันถามใจตัวเองเสมอ
บ่อยครั้ง...
นั่งดูลิเกขนนก
เริงระบำแหวกว่ายอากาศ
ร่วงสบดิน
พลบค่ำของลมหายใจ
แสงอาทิตย์
เบียดแทรกลับหายไปที่ตรงขอบฟ้า
ฟากฝั่งตะวันตก
เปาะแปะน้ำค้าง
รัตติกาล
ท้องทุ่งอุทยานใจ
ฉันรำพัน
ใครบางคน
แม้ทุกลมหายใจ
ขณะที่...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น