พรุ่งนี้... กี่หยดน้ำตาจะมาถึง

ทดลองเขียนความเหงาในเงาเงียบ

ลมเหงา
พัดผ่าน
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
บอลิคำไซย
ทุ่งไหหิน

เสียงขับทุ้มลำ
ลิเกจำปา
หญิงสาวหลวงพระบาง
ริมฝีปากงาม
ยั่วยวน
ราว อั้ม พัชราภา

"อ้ายอย่ามาตั๋วน้อง
ซำลมพัดต้องตองกุง
ย่านแต่ตาบ่เห็นหุ่ง
ย่อนว่าหลงฮักอ้าย
คนหล่วยหล่ายใจเบา ซะเด้อ้าย"

เสียงซึ้งเศร้า
ราวเสียงของ
แม่มลฤดี พรมจักร
ร้องเพลง สาวนักเรียนตำตอ
ท่วงทำนองภูไทดั้งเดิม

เรือใบไม้ชรา
ล่องลอยแม่น้ำโขง
พรุ่งนี้...
กี่หยดน้ำตาจะมาถึง

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ดินแดนล้านนา เมืองเชียงใหม่

บอกใจไว้รอเจ็บ แท้งก่อนเกิด หลังพับเก็บความคิดฝันเข้าแฟ้มไปแล้ว

ศาลาการเปรียญไม้ทรงโบราณ ที่อำเภอเสาไห้