ขี้เมี่ยง นิวส์

วัดเชียงทอง (ວັດຊຽງທອງ) หลวงพระบาง อัญมณีของศิลปะล้านช้าง วัดเชียงทอง (ลาว: ວັດຊຽງທອງ วัดเซียงทอง) เป็นวัดหลวงประจำราชวงศ์ล้านช้าง ราชวงศ์หลวงพระบาง และราชวงศ์ลาว ตั้งอยู่ในนครหลวงพระบาง ประเทศลาว สร้างขึ้นราว พ.ศ. 2103 โดยสมเด็จพระไชยเชษฐาธิราช กษัตริย์ผู้ปกครองราชอาณาจักรล้านช้าง ตั้งอยู่ใกล้แม่น้ำโขง เป็นวัดที่มีสถาปัตยกรรมแบบล้านช้างตอนเหนือ ที่งดงามมาก จนได้รับการขนานนามว่า เป็น "อัญมณีของศิลปะล้านช้าง" วัดเชียงทอง ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขง แขวงหลวงพระบาง ประเทศลาว เป็นวัดเก่าแก่ที่สุด ของเมืองมรดกโลกนี้ ประวัติความเป็นมา ปีพ.ศ. 2042 ราชวงศ์มังราย แห่งอาณาจักรล้านนา เกิดว่างกษัตริย์ พระนางจิระประภามหาเทวี ผู้เป็นพระอัครมเหสี ในพระเมืองเกษเกล้า ได้ขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์หญิงเพียง 1 ปี บ้านเมืองก็เกิดระส่ำระส่าย ถูกอาณาจักรรอบข้างรุกราน และในยุคที่บุเรงนองเป็นผู้ชนะ10ทิศ พระนางจิระประภา จึงเชื่อมสัมพันธ์กับอาณาจักรอยุธยา และอาณาจักรล้านช้างให้แน่นแฟ้น แต่พระองค์ครองราชย์ได้เพียง 1 ปี จึงสละราชบัลลังก์ และทูลเชิญพระไชยเชษฐา จากเมืองหลวงพระบาง แห่งอาณาจักรล้านช้าง ลงมาปก...

ตำนาน และประวัติความเป็นมา ของอำเภอเถิน จังหวัดลำปาง   อ.เถิน ตั้งอยู่ในบริเวณแอ่งเถิน-แม่พริก เป็นที่ราบแคบๆ แนวเหนือใต้ อยู่ระหว่างทิวเขาดอยขุนตานด้านทิศตะวันตก กับทิวเขาขุนแม่มอกด้านทิศตะวันออก มีทิวเขาผีปันน้ำกลางกั้นระหว่างกลาง ทำให้มีที่ราบ 2 ส่วน คือ ที่ราบด้านตะวันตก เป็นที่ตั้งของ ต.แม่ถอด ต.ล้อมแรด ต.เถินบุรี ต.นาโป่ง ต.แม่ปะ ต.แม่วะ ในเขต อ.เถิน ต.แม่พริก ต.แม่ปุ ต.ผาปัง ต.พระบาทวังตวง ในเขต อ.แม่พริก และที่ราบด้านตะวันออก เป็นที่ตั้งของ ต.แม่มอก และต.เวียงมอก ในเขต อ.เถิน เนื่องจากที่ราบด้านตะวันตก มีแม่น้ำวังและน้ำแม่พริกไหลผ่าน มีพื้นที่ราบกว้างขวาง ทำให้เป็นที่ตั้ง ศูนย์กลางการปกครองของเมืองเถิน และมีการตั้งถิ่นฐานของผู้คนหนาแน่น มากกว่าที่ราบขนาดเล็กด้านตะวันออก ซึ่งมีน้ำแม่มอกไหลผ่าน เนื่องจากที่ราบ ในเขตอุตรดิตถ์และสุโขทัย ติดต่อกับแอ่งเถิน-แม่พริก แอ่งเถิน-แม่พริก จึงกลายเป็นเทือกเขาสูง ทางตอนใต้สุดของล้านนา หรือภาคเหนือตอนบน ที่มาบรรจบกับที่ราบภาคกลางตอนบน หรือภาคเหนือตอนล่าง ในเขต จ.สุโขทัย ด้วยภูมิศาสตร์ดังกล่าว เมื่อพัฒนาขึ้นเป็นเมือง เมืองเถินจึงกลายเป...

ทดลองเขียนความเหงาในเงาเงียบ ลมเหงา พัดผ่าน เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ บอลิคำไซย ทุ่งไหหิน เสียงขับทุ้มลำ ลิเกจำปา หญิงสาวหลวงพระบาง ริมฝีปากงาม ยั่วยวน ราว อั้ม พัชราภา "อ้ายอย่ามาตั๋วน้อง ซำลมพัดต้องตองกุง ย่านแต่ตาบ่เห็นหุ่ง ย่อนว่าหลงฮักอ้าย คนหล่วยหล่ายใจเบา ซะเด้อ้าย" เสียงซึ้งเศร้า ราวเสียงของ แม่มลฤดี พรมจักร ร้องเพลง สาวนักเรียนตำตอ ท่วงทำนองภูไทดั้งเดิม เรือใบไม้ชรา ล่องลอยแม่น้ำโขง พรุ่งนี้... กี่หยดน้ำตาจะมาถึง

"วาง" แล้วความเจ็บก็เต็มอก สลัดออกก็ยากนัก คิดมากไปไย ท่องไปตามอารมณ์ ดีกว่าไหม เผื่อความเจ็บ จะเลือนหายไป กับความทรงจำ ของค่ำคืนป่วยไข้...

ไม่มีชาวนา ในบทกวี   บ่มีชาวนา ในเรื่องสั้น บ่มีชาวนา ในบทกวี บ่มีชาวนา ในเพลงลูกทุ่ง (ในเพลงสตริง แฮงแล้วเลย) บ่มีชาวนา ในหมอลำ บ่มีชาวนา ในคณะรัฐมนตรี (แต่ตอนหาเสียงบอกว่าลูกชาวนา ได้เป็นแล้ว ฝีขึ้นขี้แฮ้) บ่มีสีกา ในกุฎิ (อ้าว มาได้แนวใด) แว๊บๆ มีหลวงพี่ เรียกร้องประชาธิปไตย ไม่มีชาวนา ในบทกวี...